Malarz, muzyk, kompozytor, poeta, kurator. Absolwent Liceum Plastycznego w Zielonej Górze i Wydziału Sztuk Pięknych w Toruniu. Obronił dyplom w pracowni prof. Mieczysława Ziomka. Od 2000 r. prowadzi galerię „Ratusz” w Gubinie. Zwycięzca pierwszej nagrody w polsko-niemieckim konkursie malarskim „Sztuka i Środowisko” (Gubin-Guben 2017), laureat głównej nagrody w dziedzinie malarstwa „Salonu Jesiennego” 41 Otwartego Przeglądu Plastyki Województwa Lubuskiego - Żary 2017. Pracuje w technice olejnej i pastelowej. Tworzy pejzaże, najczęściej nadrzeczne, utrzymane w onirycznej atmosferze. Ze sprawnością posługuje się perspektywą powietrzną. Rozmyte formy oraz paleta barw utrzymana w odcieniach szarości, różu i błękitu nadają krajobrazom Pawlikowskiego melancholijnego charakteru. Dużą rolę w pracach artysty odgrywa światło, które chociaż nietrwałe w naturze, Pawlikowski z impresjonistycznym zacięciem stara się zatrzymać na płótnie. Dorobek plastyka można łączyć z tradycją malarstwa realistycznego i i luministycznego. 

    „…Pawlikowski upodobał sobie nasz rodzimy pejzaż. Obrazy w jego wykonaniu to niezwykle szlachetna afirmacja urody i bogactwa natury. Fragmenty często nadrzecznego pejzażu, stały się dla niego polem poszukiwań własnej wersji malarstwa wynikającej z tradycji realizmu i monetowskiego luminizmu.  Artysta pozostaje wierny realistycznemu widzeniu świata nawiązując wprost do tradycji polskiego malarstwa krajobrazowego. Obrazy olejne powstałe podczas plenerów malarskich są naładowane energią i walką z czasem, aby uchwycić niepowtarzalny, trwający chwilę błysk światła. Natomiast w pastelach można odnaleźć oniryczny charakter jego prac, w których światło przeobraża się w kolor, a kolor utożsamia się ze światłem. Stanowi to znakomity przykład intuicyjnie wyczutej ambiwalencji właściwej sztuce malowania. To przejaw napięcia pomiędzy chęcią odtworzenia zjawisk natury, a imperatywem tworzenia obrazu akcentującego swą odrębność, swa wewnętrzną strukturę”.

- Dr Iwona Peryt - Gierasimczuk